آکادمی و موسسه علمی پژوهشی ابن سینا

نتیجه‬ گیری حاصل از انجام پایان نامه روابط بین الملل حاضر

در بررسی نظریه‬ی واقع‬گرا‬یی و نوع نگاه این نظریه به انسان و تأثیر این نگرش بر دیدگاه آن به نظام بین‬الملل دو متفکر تأثیرگذار و مهم این نظریه یعنی مورگنتا و والتز مورد بررسی قرار گرفت.
 از نظر مورگنتا سرشت انسان پایدار و شرور است. مهم‬ترین نمود شرور بودن او در قدرت‬طلبی وی است. با تسری این نوع انسان‬شناسی به سطح نظام بین‬الملل، مورگنتا مانندسایر واقع‬گرایان نظریه‬ای ارائه می‬دهد که در آن دولت‬ها‬ کنشگران اصلی نظام بین‬الملل تلقی شده و سرشت این نظام فاقد اقتدار مرکزی (آنارشی) است. آنارشی در نظام موجب می‬شود، توسل به زور، جنگ و کشمکش میان دولت‬ها‬ یک مسأله‬ی طبیعی تلقی شود. مورگنتا برای جلوگیری از این کشمکش‬های بین‬المللی موازنه‬ی قوا را بهترین راه‬حل می‬داند.
 والتز نیز با تأکید بر اصول رئالیسم از جمله سرشت شرور انسان و با تأثیرپذیری از نظریه‬ی سیستم‬ها انقلاب رفتاری نظریه‬ی واقع‬گرایی ساختاری را ارائه می‬دهد. والتز در مورد انسان سرشت و ذات بد انسان بحث نمی‬کند و قدرت طلبی انسان را ناشی از سرشت بد انسان نمی‬داند؛ بلکه آن را ناشی از ساختار آنارشیک نظام بین الملل می‬داند. البته این امر به منای این نیست که ایشان سرشت انسان‬ها را بد نمی‬داند. مهم‬ترین اصول نظریه‬ی والتز عبارتند از: 1. دولت‬ها مهم‬ترین بازیگران در سطح ساختار نظام بین‬الملل هستند؛ 2. دولت‬ها علی‬رغم اختلاف در میزان بهره‬مندی از قدرت رفتار مشابهی دارند. این کارکرد و رفتار مشابه ساختار نظام بین‬الملل را شکل می‬دهد؛ ؛ 3. مهم‬ترین اولویت دولت‬ها‬ بقا و افزایش قدرت است. تلاش برای بقا و افزایش قدرت در نظریه‬ی رئالیسم موجب شکل‬گیری منازعه در نظام بین‬الملل می‬شود.
لیبرالیسم مهم‬ترین دیدگاه رقیب رئالیسم در روابط بین‬الملل است. اختلاف اصلی این دو نظریه در اصل مبنای فلسفی دارد. مهم‬ترین اصل لیبرالیسم نگاه خوش‬بینانه به ذات و سرشت انسان است که ریشه در اندیشه‬های فلاسفه و متألهین مسیحی از جمله امانوئل کانت دارد. نظریه‬ی لیبرالیسم از ابتدای شکل‬گیری رشته‬ی روابط بین‬الملل بر این رشته حاکم بود. براساس این نظریه امکان تحول در روابط بین‬الملل به شکل همکاری، کاهش تعارضات و رسیدن به صلح جهانی امکان‬پذیر است. بعد از دهه‬ی 1930 که واقع‬گرایی بر روابط بین‬الملل مسلط شد، لیبرالیسم به حاشیه رفت ولی درقالب نطریه‬های همگرایی خود را بازسازی کرد. در دهه‬های 1960 و 1970 تحولاتی در سطح نظام بین‬الملل صورت گرفت که موجب شد رابرت کئوهن و جوزف نای ابتدا نظریه‬ی وابستگی متقابل سپس نهادگرایی نئولیبرال را برای تبیین نظام بین‬الملل ارائه دهند. براساس نظریه‬ی کئوهن ونای هرچند دولت‬ها مهم‬ترین بازیگر نظام بین‬الملل هستند اما تنوع منافع موجب اهمیت بازیگران غیردولتی نیز شده است.این دیدگاه علی‬رغم این‬که نظام بین‬الملل را آنارشیک می‬داند، به دلیل نگاه مثبتی که به انسان دارد و قائل به ایجاد تحول در نظام بین‬الملل است، معتقد است از طریق رژیم‬های بین‬المللی و نهادهای بین‬المللی امکان همکاری و رسیدن به منافع مشترک به جای منازعه و کشمکش وجود دارد.

جهت دانلود فایل کمکی انجام پایان نامه ارشد و رساله دکتری روابط بین الملل کلیک کنید

در صورت داشتن هرگونه سوال و یا نیاز به مشاوره انجام پایان نامه ارشد و رساله دکتری روابط بین الملل با ما در ارتباط باشید.