آکادمی و موسسه علمی پژوهشی ابن سینا

پرسش ها و فرضیه ها در انجام پایان نامه زبانشناسی حاضر

    در این بخش از انجام پایان نامه زبانشناسی حاضر تلاش می شود با ارائه ی مجدد پرسش ها و فرضیه-های در نظر گرفته شده در انجام پایان نامه زبانشناسی حاضر و با استفاده از یافته ها و تحلیل های فصول قبل، به دنبال پاسخ پرسش ها و تائید یا رد فرضیات باشیم. در ادامه مجدداً پرسش ها و فرضیه های فصل یک ارائه و براساس یافته ها به آنها پاسخ داده می شود:
_ دستگاه واجی گویش جوشانی شامل چه واج هایی است؟
دستگاه واجی جوشانی شامل 30 واج (24 همخوان و 6 واکه) می-باشد.
همخوان های جوشانی عبارتند از:
/p/، /b/، /t/، /d/، /c/، /Ɉ/، /q/، /Ɣ/، /x/، /f/، /ʋ/، /s/، /z/، /l/، /r/، /ʒ/، /ʃ/، /h/، /ʧ/، /ʤ/، /ʔ/، /m/، /n/، /j/
واکه های جوشانی عبارتند از:
/æ/، /e/، /o/، /ɑ/، /u/، /ɪ/
در گویش جوشانی سه واکه ی دیگر نیز وجود دارند که به صورت واجگونه ی واکه های دیگری ظاهر می شوند.
این واکه ها عبارتند از: /ә/ ، /ew/ و /eɪ/
1- نخستین واجگونه یعنی /ә/ (شوآ schwa) واجگونه ای است که به عنوان واجگونه ی چند واکه و در بافت های مختلف ظاهر می شود. این آوا مرکزی ترین واکه از نظر تولیدی است و از نظر تلفظ از ساده ترین آواها است. یدالله پرمون (1385) در مقاله ای با عنوان "واکه کاهی در گویش کرمانی" به مبحث کاهش  واکه ای  پرداخته است.   بخش  4-4-5-1-4 پژوهش حاضر به فرایند کاهش واکه ای در گویش جوشانی اختصاص داشت. فرایند کاهش واکه ای در گونه ی کرمانی و گونه های دیگری از استان کرمان مشاهده می-شود. این فرایند به این شکل عمل می کند که واکه هایی همچون /æ/، /o/، /u/ و /ɑ/ به واکه های مرکزی تر و به تبع آسان تر در تلفظ مانند /ә/ و /e/ تبدیل می شوند. در زیر برای هرکدام از این موارد در جوشانی مثالی ارائه می شود:
/bæʧ:e/        [bәʧe]            بچه
/boro/             [bәrә]        برو
/tuje/            [tә]            تو(ی)
/mɑhɪtɑbe/        [mɑtәʋe]        ماهیتابه

    از آنجا که این پدیده در این گونه های زبانی بسیار رایج است می توان ادعا کرد که گونه های کرمانی و جوشانی یک واکه بیشتر از گونه ی فارسی معیار دارند.
2- باید اشاره کرد که در مقام رده بندی، فرایند کاهش واکه ای از جمله فرایندهای تضعیف است. در بخش های پیشین گفته شد که در بعضی از گونه های استان کرمان مانند گونه ی کرمانی و جوشانی فرایندهایی که از اصل کم کوشی ناشی می شوند زیاد دیده می شوند. این فرایندها در مقام رده بندی تحت عنوان فرایند تضعیف قرار می گیرند؛ فرایندهایی همچون سایشی شدگی، کاهش، واکرفتگی. عالیه کرد زعفرانلو (1381) در مقاله ی "فرایندهای واجی مشترک در گویش های استان کرمان" بیان کرده است که در گونه های زبانی استان کرمان فرایند تضعیف به وضوح قابل رؤیت است. آنچه کرد زعفرانلو در بخش تضعیف به آن پرداخته است تضعیف همخوان های لبی غیر خیشومی f، v و b و تبدیل آن ها به w در پایانه ی هجا و همچنین تبدیل واکه ی افتاده ی ماقبل /æ/ یا /ɑ/ به یک واکه ی میانی /e/ یا /o/ است. وی در مقاله ی خود بیان کرده است که از میان گونه های کرمانی، زرندی، بردسیری و سیرجانی، در گونه ی زرندی صورت /ew/ و در بقیه /ow/ وجود دارد و این مورد همان مورد دوم از واجگونه های واکه ای در جوشانی است. بر اساس آنچه در فصل چهارم از انجام پایان نامه زبانشناسی حاضر گفته شد می-بینیم که این ساخت در جوشانی همانند گونه ی زرندی /ew/ است و ما آن را در انجام پایان نامه زبانشناسی حاضر به صورت /ew/ نشان دادیم.  در زیر صورت آوایی چند واژه را در گونه ی کرمانی و جوشانی می بینیم:
کرمانی                جوشانی                واژه
/owsɑr/            /ewsɑr/            افسار
/sowzɪ/            /sewzɪ/            سبزی
/gow/                /Ɉew/                گاو

3- سومین مورد از واجگونه های واکه ای جوشانی /eɪ/ است. در بخش 4-2-2 گفته شد که این واجگونه به همراه یک صورت دیگر یعنی /e:/ به عنوان واجگونه های واکه ی /e/ ظاهر می شوند. در مورد این دو آوا باید گفت که هیچ کدام از این دو در هیچ واژه ای در گویش جوشانی تمایز معنایی ایجاد نمی کنند و برای همین واجگونه  هایی از واکه ی /e/ محسوب می شوند و نه دو واج مجزا. در زیر یک واژه را با محیطی که این دو واجگونه در آن رخ می-دهند در گونه های معیار، کرمانی و جوشانی می بینیم:
واژه        معیار        کرمانی        جوشانی1        جوشانی2
خانه تان        /xunætun/      /xunәtun/    /xuneɪtun/        /xune:tun/

_ آیا نظام واجی گویش جوشانی با نظام فارسی معیار متفاوت است؟
    تفاوت نظام واجی دو گونه ی فارسی معیار و جوشانی در بخش همخوان ها در چهار همخوان اصلی و چهار واجگونه است. همخوان-هایی که در گویش جوشانی با فارسی معیار متفاوتند عبارتند از:
1- همخوان /c/ که در فارسی معیار به صورت /k/ است که در مقایسه با /k/ معیار، پیشین است. در گویش جوشانی در واژه-هایی که پس از /c/ یک واج پسین مثل /u/ وجود داشته باشد، آوای /k/ به صورت واجگونه ای از /c/ نمایان می شود مانند: /cuh/                    [kuh]           
2- همخوان /Ɉ/ که معادل آن در فارسی معیار /g/ است که در مقایسه با /g/ پیشین تر است. در جوشانی اگر در واژه ای پس از /Ɉ/ یک واکه ی پسین بیاید باعث می شود که /Ɉ/ به صورت پسین یعنی به صورت /g/ تلفظ شود. مانند:
/Ɉur/                    [gur]
    می توان گفت این پدیده در فارسی معیار نیز وجود دارد به این معنی که واژه هایی که در آن ها این واج به صورت پیشین تلفظ می شود (به دلیل مجاورت واج های پیشین) واج به صورت /Ɉ/ است و در واژه هایی که در آن ها این واج پشین تلفظ می شود، واج به صورت /g/ است. اما تفاوتی که بین دو گونه ی معیار و جوشانی وجود دارد این است که واژه هایی وجود دارند که در فارسی معیار تلفظ آن ها با /g/  و در جوشانی با /Ɉ/ است. در فارسی معیار در پایان واژه این واج به صورت پسین تلفظ می-شود در حالیکه در جوشانی در همین محیط واج به شکل پیشین تلفظ می شود.

جهت دانلود فایل کامل کلیک کنید

در صورت داشتن هرگونه سوال و یا نیاز به مشاوره در زمینه آموزش نحوه انجام پایان نامه زبانشناسی با ما در ارتباط باشید.