آکادمی و موسسه علمی پژوهشی ابن سینا

بحث و نتیجه گیری

    در اين فصل به بحث و نتيجه‌گيري دربارة نتايج به دست آمده پرداخته می شود. به اين منظور ابتدا هر يك از فرضيه‌هاي پژوهش مطرح مي‌شود. سپس نتايج بدست آمده در مورد آنها ارائه مي‌شود. همچنين با ارائه شواهد پژوهشي مربوط به هر فرضيه دلايل احتمالي تائيد يا رد هر فرضيه مورد بررسي قرار مي گيرد. در ادامه اين فصل به محدوديت هاي پژوهش اشاره مي شود و در پايان توصيه‌هاي كاربردي و پيشنهادهايی جهت انجام پایان نامه ارشد و دکتری روانشناسی آتی ارائه مي‌شود. 
     بر اساس يافته هاي حاصل از انجام پایان نامه روانشناسی حاضر اين فرضيه که « بین تیپ شخصیتی و رضایت زناشویی در دو گروه زنانی که قبل از 17 سالگی و بعد از 25 سالگی ازدواج کرده اند تفاوت وجود دارد» در سطح ( 01/0 ≥ P) مورد تاييد قرار گرفت. نتايج به دست آمده از پژوهش حاضر، با تحقيقات ديگر مثل (کشاورز و علوی ،1382؛ صداقت، 1385؛ سیلیمن، 2001، راستی، 1382؛ برایانت، 2009؛ بریانت، 2008) منطبق است و حاکی از آن است که بین دو گروه از نظر ویژگی های شخصیتی و رضایت زناشویی تفاوت معناداری وجود دارد. تحقیقات کوک (2009) نیز تایید کننده این فرضیه بود که روان رنجورخویی پیش بینی کننده معنی داری برای سازگاری زناشویی است. این بدین معنی است که با توجه به نتایج به دست آمده در فصل چهارم دو گروه از نظر روان رنجورخویی و سازگاری با همدیگر تفاوت دارند. بر اساس نتایج فصل چهارم، روان رنجورخویی 44% واریانس رضایت زناشویی را تبیین می کند. در واقع اینگونه به نظر می رسد زنانی که قبل از 17 سالگی ازدواج کرده اند روان رنجورخویی بیشتری تجربه می کنند و در کل اضطراب بیشتری در زندگی دارند. در تبیین این مسئله می توان گفت که زنانی که قبل از 17 سالگی ازدواج کرده اند به دلیل اینکه تجربه و اطلاعات کمتری در همسرداری و روابط زناشویی دارند، دچار اضطرب بیشتری می شوند، منتها زنانی که بالای 25 سال ازدواج می کنند به دلیل اینکه تجربه بیشتری دارند و مدت زمان بیشتری هم تحصیل کرده اند و در اجتماع بوده اند، رضایت زناشویی بیشتری در زندگی تجربه می کنند. متغیر تعدیل کننده دیگری که می تواند روی رضایت زناشویی در زنانی که 25 سال به بالا ازدواج کرده اند تاثیر بگذارد، سطح تحصیلات است که هر چقدر سطح تحصیلات بالاتر باشد، رضایت زناشویی بیشتر است. و این فرض با تحقیقات رهنما (1388) هماهنگ است که بین رضایت زناشویی و تحصیلات رابطه ای مثبت مشاهده شده که نشان از این می باشد زنان با تحصیلات عالیه از ویژگی های همسر خود رضایت بیش تری دارند و شناخت بهتر زوج و انتخاب مناسب تر در زنان کمک کرده تا طلاق در میان کسانی که پس از بیست سالگی ازدواج می کنند، کم تر رخ دهد. متغیر دیگری که می تواند بر افزایش روان رنجورخویی در زنان مزدوج پایین 17 سال تاثیر داشته باشد، میزان درآمد یا شغل است. زنانی که در سن پایین 17 سالگی ازدواج می کنند معمولا به دلیل تحصیلات پایین و درآمد کم بیشتر به فکر مخارج خانواده و فرزندان خود می باشند که این خود می تواند عامل مهمی باشد که روان رنجورخویی این افراد را افزایش دهد و در نتیجه رضایت زناشویی را کاهش دهد. 
    در بررسی فرضیه های فرعی، فرضیه فرعی اول یعنی « بین سن و رضایت زناشویی رابطه معنی دار وجود دارد » در سطح ( 01/0 ≥ P) مورد تاييد قرار گرفت. نتايج به دست آمده با تحقيقات دیگر مثل (رهنما، 1388؛ تهمینه،1387؛ هماآقا، 1388) منطبق است و حاکی از آن است که بین سن و روان رنجورخویی با رضایت زناشویی رابطه منفی معنی داری وجود دارد. طبق تحقیق راهنما (1388)که درباره افزایش سن ازدواج در ایران انجام شد، به این نتیجه رسیدند که افزایش سن ازدواج عدم رضایت از زندگی را بیش تر می کند، چون افزایش سن ازدواج و در کل افزایش سن افرادی که مزدوج هستند باعث می شود که زوجین انتظاراتشان از همدیگر بالا برود و کمتر به مسائلی زناشویی اهمیت می دهند و بیشتر به دنبال خواسته های خود بروند. همچنین افزایش سن باعث می شود که زوجین کمتر نسبت به هم توجه کنند و بیشتر توجه شان را معطوف بچه های خود کنند. همچنین، در واقع در خانواده ها هر چقدر سال های بعد از ازدواج بالا برود به دلیل اینکه نقش افراد در اجتماع و خانواده کمتر می شود، رضایت زناشویی کمتر می شود. با بالا رفتن سن، زنانی که شاغل بودند، کم کم بازنسشته می شوند و به اصطلاح خانه نشین می شوند و همین معضلی است برای اینکه زنان معمولا در سنین بالا از زندگی خود رضایتی ندارند.
     فرضیه فرعی دوم، یعنی « بین عامل روان آزرده خویی و رضایت زناشویی رابطه وجود دارد» در سطح ( 01/0 ≥ P) مورد تاييد قرار گرفت. نتايج به دست آمده با تحقيقات دیگر مثل ( ربر، 1995؛ عبدالله زاده،1382؛ راستی،1382، صداقت،1385؛ رایت و هندریک، 2008) منطبق است و حاکی از آن است که بین روان رنجورخویی زوجین پایین 17 سال و زوجین بالای 25 سال با رضایت زناشویی شان رابطه معکوس معنی داری وجود دارد. در تبیین این مسئله می توان گفت که از آنجا که نمره های بالا در روان رنجورخویی با عدم ثبات عاطفی و عواطف منفی چون ترس، غم، دستپاچگی، عصبانیت، احساس گناه و نفرت همراه است و کسانی که در این حیطه نمره های بالایی کسب می کنند تمایل بیشتری به تکانشگری، پرخاشگری و آسیب پذیری دارند، این ویژگی ها روابط بین زن و شوهر را تحت تاثیر قرار داده و منجر به عدم رضایت افراد از زندگی زناشویی می شود.

محدودیت های تحقیق

1- عدم همکاری بعضی از زوجین و افت آزمودنی ها
2- صحت جواب دادن و تکمیل پرسشنامه ها توسط زوجین 
3- کنترل متغیرهای تعدیل کننده
4- همگن سازی زوجین از نظر سواد و فرهنگ
5-احتیاط در تعمیم دهی یافته ها 

پیشنهادها جهت انجام پایان نامه ارشد و دکتری روانشناسی آتی

1- پیشنهاد به مسئولین و دست اندر کاران در مورد فرهنگ سازی بیشتر در زمینه ی ازدواج و پرداختن عمیق تر به زنان و مسائل مربوط به آنان.
2- ایجاد فضای مناسب برای تحصیلات زنان و اشتغال آنان.
3- استفاده از ویژگی های شخصیتی و میزان رضایت زناشویی شوهران آزمودنی ها در انجام پایان نامه ارشد و دکتری روانشناسی بعدی.
4- وارد کردن متغیر فرزند، تعداد و تاثیر آن.

جهت دانلود فایل کامل کلیک کنید

در صورت داشتن هرگونه سوال و یا نیاز به مشاوره در زمینه آموزش نحوه انجام پایان نامه ارشد و دکتری روانشناسی با ما در ارتباط باشید.